10 - 13 augustus

Op donderdagavond ben ik met de nachtbus (helemaal alleen) naar Balsas vertrokken.
Hier in Ecuador zijn de afstanden zo groot en het openbaar vervoer zo goedkoop dat de mensen het liefste 's nachts rijden. je spaart zo een dag uit en als toerist een hotel. je bent dan wel heel erg moe , maar alle.
Ik ben dus vrijdag in Balsas aangekomen, bij Espe die de juweeltjes met draad maakt, ze hebben mij daar heel open ontvangen en niets was goed genoeg voor mij. ik heb voor heel veel geld juweeltjes gekocht, maar spijtig genoeg had ze geen nieuwe modellen, waren het allemaal modellen die ik al had, maar dan in andere kleuren en zo.
We zijn een beetje op verkenning gegaan in het dorp. Je kan je niet voorstellen dat een land zo uitgebreid is aan natuur. Ik heb voor de eerste keer papay's aan de bomen zien hangen, weet nu juist hoe de bananen groeien, en ken de bloemen van de koffie. voor de koffie zelf was het wel te vroeg.
Zondag zijn we naar een rivier gegaan om nayeli haar verjaardag te vieren. Daarom was ik juist dat weekend gegaan omdat ze verjaarde. Aangezien de rivier heel ver was en ze geen auto hebbe, huren ze iemand van het dorp af die wel een auto heeft en die en wil wegdoen en terug komen halen. het is zo een pick-up met een dubbele kabine vooraan en als die vol zit gaat de rest in den bak vanachter
ze wilden mij vooraan in de kabine, maar ik heb mij niet laten doen en ben in den bak gekropen. zo kon ik nog wat foto's nemen. We hebben toen een hele leuke dag gehad. Ik had 's avonds een biscuit gebakken voor de verjaardag en die hebben we 's morgens met instant klop-klop (bij gebrek aan iets anders) versierd. aangezien die taart meer dan een uur in de hitte is vervoerd, is die daar in erbarmelijke staat aangekomen, maar lekker was die wel. aangezien we met zoveel waren, is espe nog eentje gaan halen, amaar dat was wel een cake die de mevrouw van de winkel dan met wat slagroom versierd had. hier kennen ze het verschil niet tussen cake en biscuit. ik heb hen proberen uit te leggen dat ze bij ons een cake zo op eten zonder te versieren en dat een biscuit niet lekker is als dien iet versierd is, omdat die te droog is. ik had er ok fruitcocktail tussen gelegd. Het deed mij denken aan de tijd dat ik voor mijn kinderen biscuits bakte.
maandag zijn we dan een hele lange wandeling door het dorp gaan maken om al de planten te leren kennen van het dorp en om er foto's van te maken.
daarna heb ik al de namen van al de planten opgschreven, omdat ik in belgie niet meer ga weten dat die mooie foto met dat kleine bloemetje een koffieplant is.
Vorige nacht ben ik afgereisd naar hier, maar heel slecht geslapen. Dus ben ik nu wel heel moe. ik hoop dat ik morgen wat kan uitslapen.
Ik ben blij dat ik bij espe geweest ben, maar het was voor nij wel een kultuurschok. die mesnen wonen zo arm, ze hebben zo weinig mogelijkheden, verdienen zo weinig dat ze echt gedoemd zijn om arm te blijven. De dochter van 16 jaar werkt van 7-7 zes dagen per week en verdient 70 dollar terwijl het minimumloon 120 is. Op dit moment willen ze beginnen met een kippenkwekerij. Ze praten hier van 5000 kippen. ze zouden dat in drie kwekerijen doen. ik heb hen gezegd dat ze heel voorzichtig moeten zijn dat er veel kan mislopen. maar al de mensen in hun dorp die met kwekerijen zijn begonnen zijn heel rijk geworden, dus nu hopen zij dat zij dat ook gaan zijn. ik hoop alleen dat het hun lukt en dat ze niet te veel tegenslag hebben.