warm, wind, zee, wind, warm, zee
Blijf op de hoogte en volg Ana-Carmen
09 Februari 2013 | Spanje, Costa Calma
Vandaag met goed weer wakker geworden.
Een beetje gebrunchd, en dan op stap vertrokken.
Al bijna 33 jaar getrouwd en deze vakantie al twee maal geschrokken van Herman zijn heldhaftigheid. ;-)
Weer langs het water vertrokken, en vanaf het eerste begin met zijn voeten in het water. Zonder te reclameren, zonder te zagen, met zand tussen zijn tenen.
Een heel lang stuk gewandeld, door het water, over rotsen heen, heel spannend en avontuurlijk.
Genoten van de zon in onze rug, van de wind in ons aangezicht, het zand dat met de wind meekwam en sneed zoals messen, maar toch.
We zijn in totaal 3u30 weggeweest, rustig gewandeld, flinker gestapt, het kwam zoals het kwam. Deze vakantie is een zaligheid. Doen waar we zin in hebben, ook al is dat doodzonde. We doen dat dagelijks, dus is dat maar een dagelijkse zonde. ;-)
We genieten elke keer we aan een mooi gedekte tafel kunnen gaan zitten. Als ze ons als VIPs behandelen. Ze ons komen bedienen met ons drankje, als de showkooking kokin mijn naam roept van in de verte, als haar collega een liedje begint te zingen en wij in lachen uitbarsten. We genieten van iedereen die je groet als je ze tegenkomt.
Van de vogeltjes die bedelen om eten, van de eekhoorntjes die altijd in de weer zijn om hun eten te verstoppen.
We genieten van dat korreltje zand tussen onze tenen, een lekkere duik in het zwembad, zalig niets doen in de relaxbedden hier.
Rustig in de feestzaal zitten een verslag te schrijven met leuke muziek op de achtergrond.
Ondertussen zijn ze een show aan het voorbereiden en klaarzetten.
We genieten van elkaars aanwezigheid, zonder romantisch te doen, de relatie die we in 33 jaar samen hebben opgebouwd en met onze ups en downs sterker zijn uitgekomen. We zijn hier voor elkaar, bij elkaar. Genietend.
Soms vraag ik mij wel af, of drie weken voldoende is om jarenlange gesleur en getrek en tegen de kaaien in te vechten te boven te komen.
Maar het valt mij op dat we nu leven van dag op dag. De eerste dagen was ik steeds aan het plannen wat we de andere dag gingen doen.
Tot Herman mij duidelijk heeft gemaakt dat we er waren om te genieten dat we morgen wel zouden zien wat we deden.
Zo ver zijn we nu al.
Op dit moment begint er een show. We zullen eens zien wat ze ons vandaag gaan verkopen.
Mensen, geniet van vandaag want morgen is een andere dag.
Een beetje gebrunchd, en dan op stap vertrokken.
Al bijna 33 jaar getrouwd en deze vakantie al twee maal geschrokken van Herman zijn heldhaftigheid. ;-)
Weer langs het water vertrokken, en vanaf het eerste begin met zijn voeten in het water. Zonder te reclameren, zonder te zagen, met zand tussen zijn tenen.
Een heel lang stuk gewandeld, door het water, over rotsen heen, heel spannend en avontuurlijk.
Genoten van de zon in onze rug, van de wind in ons aangezicht, het zand dat met de wind meekwam en sneed zoals messen, maar toch.
We zijn in totaal 3u30 weggeweest, rustig gewandeld, flinker gestapt, het kwam zoals het kwam. Deze vakantie is een zaligheid. Doen waar we zin in hebben, ook al is dat doodzonde. We doen dat dagelijks, dus is dat maar een dagelijkse zonde. ;-)
We genieten elke keer we aan een mooi gedekte tafel kunnen gaan zitten. Als ze ons als VIPs behandelen. Ze ons komen bedienen met ons drankje, als de showkooking kokin mijn naam roept van in de verte, als haar collega een liedje begint te zingen en wij in lachen uitbarsten. We genieten van iedereen die je groet als je ze tegenkomt.
Van de vogeltjes die bedelen om eten, van de eekhoorntjes die altijd in de weer zijn om hun eten te verstoppen.
We genieten van dat korreltje zand tussen onze tenen, een lekkere duik in het zwembad, zalig niets doen in de relaxbedden hier.
Rustig in de feestzaal zitten een verslag te schrijven met leuke muziek op de achtergrond.
Ondertussen zijn ze een show aan het voorbereiden en klaarzetten.
We genieten van elkaars aanwezigheid, zonder romantisch te doen, de relatie die we in 33 jaar samen hebben opgebouwd en met onze ups en downs sterker zijn uitgekomen. We zijn hier voor elkaar, bij elkaar. Genietend.
Soms vraag ik mij wel af, of drie weken voldoende is om jarenlange gesleur en getrek en tegen de kaaien in te vechten te boven te komen.
Maar het valt mij op dat we nu leven van dag op dag. De eerste dagen was ik steeds aan het plannen wat we de andere dag gingen doen.
Tot Herman mij duidelijk heeft gemaakt dat we er waren om te genieten dat we morgen wel zouden zien wat we deden.
Zo ver zijn we nu al.
Op dit moment begint er een show. We zullen eens zien wat ze ons vandaag gaan verkopen.
Mensen, geniet van vandaag want morgen is een andere dag.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
