Maandag 4 februari

Vanmorgen 8 uur ramen open. Hetzelfde scenario als gisteren. Grijs, grijs en nog eens grijs. Wind, wind en nog eens wind.
Geen probleem, raam een klein beetje opengezet zodat we de vogels en de fonteinen en de zee nog konden horen.
Echt geen strandweer.
Dan maar een wandeling gedaan om de bus te nemen naar Morro Jable.
Eerst heel lang naar de bushalte moeten zoeken. Iedereen zei gewoon iets anders.
Dan twee bussen zien rijden tegenover elkaar.
Aangezien we maar één bushalte vonden, daar gaan staan, maar vlug hadden we door dat dit wel in de tegenovergestelde richting was.
De bus die we hadden zien rijden was ONZE bus, maar raar, hier staan de bushalten zelden recht over elkaar.
Deze stonden ongeveer 150 meter van elkaar, dat kan je zo maar niet overbruggen door eventjes te lopen.
Dan maar een half uur moeten wachten op de volgende.
Op zoek naar de kerk, om zondag naar de mis te kunnen gaan.
Geluk dat we gisteren uiteindelijk niet zijn geweest, mis van zondag is gewijzigd naar donderdagavond.
Morro Jable is een vissersdorp dat de laatste decennia omgetoverd is in een toeristisch dorpje, zoals alles in de Canarische Eilanden. Toerisme is op dit eiland begonnen in 70 van de vorige eeuw.
Een beetje rondgewandeld, wat fotootjes genomen, en dan terug wachten een half uur wachten op de bus. Deze keer was het veel erger. Hier was geen gesloten hokjes, dus we waaiden bijna weg. Op zo'n momenten ben ik wel blij dat ik "wat zwaarder" ben anders denk ik dat ik vandaag wel verschillende keer de lucht in zou zijn gegaan. Oei ik kan precies geen Nederlands meer. Allé ja, wegvliegen bedoel ik hé?
Terug in het hotel, mijn fotogerief genomen, statief incluis en op zoek naar eekhoorntjes en vogeltjes.
Ik denk dat de eekhoorntjes in hun vuistje gelachen hebben. "Jij hebt pindanootjes bij, maar wij willen niet wegwaaien." Dus heb ik maar wat vogeltjes gespot. De mus, een Turkse Tortel, en heel veel HOP of Hops ik weet niet wat de meervoud daarvan is.
Wat een mooie vogel is een Hop. Ik heb zelf een filmpje gemaakt van een zangserenade.
We gaan nu eten.
Het is hier enorm lekker eten.
Misschien tot straks of anders tot morgen.